گفتگو خبرنگار شانا با دکتر آسیابان +عکس

به نقل از خبرگزاری شانا:

 سعیدآسیابان، استاد دانشگاه امیرکبیر و پژوهشگر شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی در گفتگو با خبرنگار شانا معتقد است: برای رسیدن به وضعیت مطلوب باید دولت به حمایت از سرمایه گذاران صنعت پلیمر بپردازد.

وضعیت صنعت پلیمر را درایران چگونه ارزیابی می کنید؟

وضعیت صنعت پلیمر در ایران از یک جهت خوب و از جهت دیگر مناسب نیست. از بابت تنوع و فراوانی که در محصولات مختلف پلیمری در کشور وجود دارد وضعیت مناسب است. هم اکنون برخی کارخانه ها صنایع خودرویی را از نظر تولید تایر تغذیه می کنند، همچنین در تولید انواع پلاستیک، انواع محصولاتی که با روشهای شکل دهی مختلف تولید می شود، وضعیت خوب و تنوع محصولات نیز امیدوار کننده است. در واقع در هر شاخه ای کارخانه هایی وجود دارند که تولیدشان را انجام می دهند.  از طرف دیگر در این سیستم نیروهای انسانی تحصیل کرده هر روز به بخش صنعت تغذیه می شود که می تواند به پیشبرد اهداف آن کمک کنند.

و چرامناسب نیست؟

چون صنعت پلیمر ایران بر اساس مقیاس جهانی نیست؛ حتی منطقه ای هم نیست. به این معنا که دورنمایی کاری پلیمر در داخل کشور بسته شده است. در واقع سرمایه گذارانی که در بخش تولید پلیمر فعال هستند تنها به جمعیت ٧٠ و ٨٠ میلیونی ایران فکر می کنند و کمتر به صادرات می اندیشند. بعنوان مثال، لاستیکهایی که برای صنعت خودروسازی ایران تولید می شود هیچگاه نمی تواند در داخل "هیوندا" یا "کیا" استفاده شود، چون سطح استاندارد آنها بالا نیست. نمونه بارزش قطعات داخل خودروهای ایرانی را نگاه کنید اصلا از نظر رنگ و هماهنگی داخلی بایکدیگر همخوانی ندارند، این یک عیب مهندسی و استاندارد است. 
یک شرکتی خودروسازی مثل هیوندا یا پیمانکارش، به گونه ای قطعات پلیمری تریم داخلی خودرو را تولید می کند که تمام قطعات با هم، "رنگ همانند" باشد اما وقتی خودروهای داخلی را نگاه می کنید چنین چیزی وجود ندارد. شرکتهای ایران خودرو و سایپا قبول کرده اند که صنعت پلیمر ایران هنوز به آن درجه از دانش مهندسی نرسیده که آنها، "رنگ همانند"  تولید کند. در واقع این نقطه ضعف صنعت پلیمر است. تقریباً تمام قطعه سازان صنایع خودرو با چالش استفاده از پلیمرهای مهندسی با کیفیت روبرو هستند.

یعنی تولید پلیمر درایران قابل رقابت در بازارهای جهانی نیست؟

استاندارد تولید درایران بالا نیست و با جنسهای با کیفیت بالا در مناطق مختلف دنیا  قابل رقابت نیست.

چه باید کرد؟

نیاز است دولت در این بخش بیشتر حمایت کند و صنعتگران بیشتر بر کار خود تمرکز داشته باشند تا سطح صنعت پلیمر به لحاظ کیفی به سطح منطقه و بین المللی برسد.

آقای دکتر چقدر خصوصی سازی می تواند از لحاظ کیفی به کمک صنعت پلیمر بیاید؟

خصوصی سازی یکی از گامهای است که می تواند شاخص بهره وری را در کشور بالا ببرد. مثلا واحدهای پتروشیمی که دولتی و وابسته به خوراکهای دولتی هستند، تمایل زیادی به افزایش شاخص بهره وری ندارند، اما وقتی بخش خصوصی وارد این حوزه می شود چون پای سود و زیان، هزینه و فایده به میان می آید، شاخص بهره وری بالا می رود. در بحث  شاخص بهره وری  هم فقط بحث اقتصاد مطرح نیست، بلکه بحث کیفیت نیز مطرح است. چون اگر شرکتی بخواهد وارد بازار جهانی شود باید قدرت رقابت بیشتری هم از لحاظ کیفیت و تولید با محصولات مشابه خارجی داشته باشد. بعنوان مثال، وقتی به ماهشهر یا عسلویه سفر کنید متوجه می شوید تعداد چینیها زیاد است، در واقع آنها به دنبال بازار می گردند. یعنی چینیها عمق بازار را نیاز دارند تا حدی که بازاریاب یا حتی ارزیاب به ایران فرستادند تا بازار را ارزیابی کند.

پیشنهاد شما برای ارتقای کیفی چیست؟

به نظرم باید سرمایه های بزرگ در بخش پتروشیمی با هم تجمیع و یکپارچه شوند و در مسیری قرار گیرد که سطح تولید محصولات پتروشیمی و پلیمری ارتقا یابد. در واقع باید همگرایی بین دولت و صنعتگران در این زمینه ایجاد شود تا ایران بتواند به جایگاهی که نیاز دارد، دست یابد.

چقدر زمان نیاز است تا صنعت پلیمر به وضعیت مطلوب برسد؟

بیشتر از زمان، به برنامه ریزی و مدیریت کلان نیاز است. یعنی باید بستر اقتصادی به گونه ای آماده شود که سرمایه گذاران ترغیب شوند در این بخش سرمایه گذاری های درازمدت و بیشتری انجام دهند.

چقدر بخش پژوهشی دانشگاه ها  می تواند به پیشبرد این اهداف کمک کنند؟

به لحاظ دانش فنی و تکنولوژی پژوهش خیلی می تواند موثر باشد. البته در این زمینه دو استراتژی مطرح است، نخست: ایجاد دانش فنی در داخل و دوم: انتقال دانش فنی از خارج به داخل؛  این دو مورد باید در زمانهای مناسب و به صورت ترکیبی انجام شود تا بتوان به لحاظ تکنولوژی در بخش پژوهش به درک لازم دست پیدا کرد که دانش فنی را به دست آورده و انتقال دهیم. بخش دیگر هم مطمئنا به صنعت بر می گردد که  از حیطه کار پژوهش فنی خارج است .

شانا_گروه نفت: با باز شدن درهای اروپا به سوی محصولات پتروشیمی و پلیمر ایران، اینک صنعتگران داخلی باید به فکر ارتقای کیفیت محصولات پتروشیمی با هدف رقابت با دیگر کشورها باشند.