رئیس گروه مهندسی، توسعه و فرآیندهای پژوهشی شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی گفت: شرکت های متانولی باید به سوی تکمیل زنجیره ارزش در این محصول مهم حرکت کنند و بدون زنجیره متانول نمی توان آینده خوبی را برای این شرکت ها تصور کرد. به گزارش نیپنا، مهران دانشور، امروز (جمعه، ۲۹ اردیبهشت‌ماه) در نشست تخصصی «بررسی دستاوردهای شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی، زنجیره متانول و سند کاتالیست» که در بیست‌وهفتمین نمایشگاه بین‌المللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی برگزار شد، با تاکید بر اینکه دنیا به سمت تولید متانول از منابع تجدیدپذیر می رود، گفت: انتظار می رود تا 30 سال آینده کربن زدایی صورت گیرد، پیش بینی می شود حجم تولید متانول از سوخت فسیلی از 100 میلیون تن در سال 2020 به 115 میلیون تن در سال 2050 برسد درحالی که در همان سال 250 میلیون تن متانول سبز تولید می شود. رئیس گروه مهندسی، توسعه و فرآیندهای پژوهشی شرکت پژوهش و فناوری ادامه داد: حداقل ۲۰ سال طول کشید تا جایگاه زنجیره ارزش متانول در ایران آشکار شود اما آمارها نشان می‌دهد که متانول هنوز سهم قابل‌توجهی از بازار محصولات پتروشیمی را دارند. وی با اشاره به تعداد قابل‌توجه تولیدکنندگان متانول در جهان و سهم ۴ درصدی ایران از این بازار، افزود: صنعت متانول جهان از تولید خاکستری متانول (تولید با زغال‌سنگ) به سمت تولید متانول آبی و سبز(co۲ آزاد نمی‌شود) می‌رود. وی ادامه داد: تقاضای متانول در بازار جهانی روز به روز بیشتر می شود؛ هم اکنون متانول در چین با استفاده از ذغال سنگ و در ایران با گاز طبیعی تولید می شود اما دنیا به سمت تولید متانول با استفاده از تکنولوژی های نوین می رود و تولید آبی متانول و تولید سبز متانول مطرح است؛ حتی ممکن است در آینده فروش متانول تولیدی از سوخت فسیلی سخت باشد و تقاضایی نداشته باشد. دانشوربا اشاره به اینکه بیشترین تقاضا در حوزه متانول برای فرمالدهید است، گفت: تا سال 2020 رشد فرایند تبدیل متانول به الفین بیش از سایر فرآیندها بود. وی با اشاره به سهم چهار درصدی ایران از تولید متانول جهان، گفت: در تولید سبز متانول از CO2 تجدیدپذیر استفاده می شود و در نتیجه Bio-methanol، Bio- e-methanol و E-methanol تولید می شود. Bio-methanol را می توان از Biomass و Renewable natural gas و E-methanol را از Renewable Electrolysis تولید کرد. دانشورهمچنین تاکید کرد که چین که تولید متانول بسیاری دارد، بیش از همه نیز برای تولید متانول سبز و تجدیدپذیر برنامه ریزی کرده است و پس از آن کشورهای دانمارک، آلمان، امریکا و کانادا قرار دارند. تداوم بومی سازی کاتالیست‌های صنعت پتروشیمی به گزارش نیپنا، فریدون یاری‌پور امروز (جمعه، ۲۹ اردیبهشت‌ماه) در نشست تخصصی «بررسی دستاوردهای شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی، زنجیره متانول و سند کاتالیست» که در بیست‌وهفتمین نمایشگاه بین‌المللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی برگزار شد، با اشاره به فعالیت 15 شرکت کاتالیست ساز در ایران، گفت: شش کاتالیست مورد مصرف در حوزه متانول، همه بومی سازی شده اند. رییس گروه پژوهش‌های کاتالیستی شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی با تشریح سند کاتالیست گفت: 78 کاتالیست اختصاصی صنعت پتروشیمی، 11 کاتالیست مشترک با پالایش و پخش، سه کاتالیست اختصاصی پالایش و گاز و هفت مورد جاذب ، پایه کاتالیست و رزین را بومی سازی کرده ایم. وی با اشاره به اینکه بومی سازی بخش زیادی از کاتالیست ها، جاذب ها و آغازگرهای مندرج در سند کاتالیست صنعت نفت کشور در دستور کار قرار گرفت و تعداد کاتالیست ها از 13 مورد در سال 1390 به 94 مورد در سال 1402 رسید، گفت: شرکت های تولیدکننده کاتالیست باید به طور مداوم برنامه اصلاح، ارتقاء و بهینه سازی فرمولاسیون کاتالیست تولیدی خود را در دستور کار قرار دهند و به سمت و سویی بروند که بتوانند با انجام اصلاحات در فرمولاسیون، عملکرد فرآیند را بهبود و افزایش دهند. رییس گروه پژوهش‌های کاتالیستی شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی با تاکید بر اینکه شرکت های توسعه دهنده و کاتالیست ساز باید نگاه جدی به صادرات محصولات تولیدی خود داشته باشند، گفت: شرکت های کاتالیست ساز برای داخلی سازی کامل و 100 درصد عملیات تولید کاتالیست ها در مسیر تامین کلیه نیازمندی های خط تولید نظیر ساخت پایه، تامین مواد اولیه از مسیر منابع داخلی قدم های جدی بردارند. یاری پور درمورد توسعه سبد محصولات تولیدی نیز یادآور شد: بررسی سبد محصولات شرکت های کاتالیست ساز نشان می دهد که تعداد زیادی از این شرکت ها، فعالیت شان عمدتا بر روی کاتالیست های پرمصرف نفت معطوف شده است که در برخی موارد باعث ایجاد رقابت کاذب بین شرکت ها می شود. وی با اشاره به اینکه امروز پنج کاتالیست بومی سازی نشده وجود دارد که درحال بومی سازی آنها هستیم، گفت: کاتالیست های بومی سازی شده ارزشی بالغ بر 11419 میلیون دلار دارد و ارزش کاتالیست های بومی سازی نشده حدود 10 میلیون دلار است. رییس گروه پژوهش‌های کاتالیستی شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی با تاکید بر اینکه مصرف کنندگان کاتالیست ها، توسعه دهندگان دانش و تامین کنندگان دانش، همگی دست به دست هم برای بومی سازی کاتالیست ها داده اند، اظهار کرد: سالانه 36 هزار و 708 تن در سال کاتالیست، جاذب و آغازگر مصرف می شود. در سال 1390، 13 عدد کاتالیست بومی شده بودند و 83 عدد هنوز بومی نشده بودند اما امروز تنها 5 کاتالیست برای بومی سازی باقی مانده اند. یاری پور همچنین به شرکت های طرف قرارداد با شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی از جمله شرکت گسترش فناوری خوارزمی، شرکت گهر سرام، شرکت اکسیر نوین فرآیند آسیا، شرکت پتروشیمی لرستان، شرکت پتروشیمی شازند، پویا پژوهش باختر، آریا افق فیار، صنایع شیمیایی بهداش و شرکت توسعه صنایع نفت و گاز سرو، اشاره کرد.